Ενόψη του δικαστηρίου την Τρίτη στην Αθήνα όπου διώκεται το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων στον κλάδο του επισιτισμού Αθήνας και πρώην εργαζόμενοι για την υπόθεση του εργατικού αγώνα στα μεζεδοπωλεία “Σαλαντιν” και “Βοτανοπώλειου” αποφασίσαμε την πραγματοποιηση μικροφωνικής αλληλεγγύης την ημέρα του δικαστηρίου την Τρίτη 21/11/17 στις 12:00 Τσιμισκή με Ναυαρίνου.
https://www.kinimatorama.net/event/89987
Ακολουθούν η αφίσα και το κείμενο που θα μοιράζεται για την υπόθεση:
Ο ΤΑΞΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ
Το μεζεδοπωλείο «Σαλαντίν» στον Κεραμεικό ξεκίνησε να λειτουργεί στην αρχή του Νοεμβρίου του 2011 έχοντας ένα μόνο ασφαλισμένο σε σύνολο 12 εργαζόμενων, ο οποίος ήταν και ένας από τους συνιδιοκτήτες. Μετά από μια διαδικασία διεκδικήσεων από τους εργαζόμενους για καταβολή ενσήμων, δώρων εορτών καθώς και της συλλογικής τους άρνησης στην μείωση των μισθών, τον Ιανουάριο του 2014 απολύονται εκδικητικά τρεις εργαζόμενοι, οι οποίοι είναι και μέλη του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων. Τότε ξεκινάει και ένας πολύμηνος αγώνας για την επαναπρόσληψη των τριών και την καταβολή των δεδουλευμένων τους.
Παράλληλα με τον αγώνα αυτό, τον Απρίλιο του 2014, απολύεται και μια εργαζόμενη στο «Βοτανοπωλείο» στα Πετράλωνα. Μετά από παρέμβαση του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων παίρνει τα δεδουλευμένα που διεκδικούσε, ενώ και οι απολυμένοι του Σαλαντίν δικαιώνονται στο δικαστήριο όπου κατέληξε η υπόθεση τους. Τα αφεντικά των δύο μαγαζιών καταθέτουν στο «Τμήμα Προστασίας του κράτους και του Δημοκρατικού πολιτεύματος» μηνυτήρια αναφορά στους πρώην εργαζόμενους και μέλη του Σωματείου Μαγείρων. Επί μήνες στην ασφάλεια «μαγειρεύουν» το τελικό κατηγορητήριο, το οποίο αναφέρεται σε ηθική και φυσική αυτουργία σε εκβιασμό και απόπειρα πρόκλησης βλάβης στις συγκεκριμένες επιχειρήσεις.
Στις 21/11/2017 έχει προγραμματιστεί το δικαστήριο όπου η κρατική ασφάλεια σε συνεργασία με τα αφεντικά των παραπάνω μαγαζιών κατηγορούν τους πρώην εργαζόμενους/ες και το σωματείο.
Με αυτό τον πρωτοφανή τρόπο γίνεται απόπειρα ποινικοποίησης της δράσης και των αγώνων του σωματείου. Ειδικά σε ένα κλάδο, όπως αυτός του επισιτισμού, που όχι μόνο είναι από τους πλέον υποτιμημένους αλλά ούτε καν η εργατική νομοθεσία δεν εφαρμόζεται, διαρκώς ξεπηδούν αγώνες και διεκδικήσεις για τα αυτονόητα: καταβολή δεδουλευμένων, ενσήμων, δώρων καθώς επίσης και για καλύτερες συνθήκες εργασίας. Φαίνεται όμως ότι αυτές οι διεκδικήσεις ενοχλούν τους κρατικούς φορείς και τα αφεντικά, που προσπαθούν να μετατρέψουν τη διεκδίκηση των νόμιμων δικαιωμάτων σε απόπειρα εκβιασμού.
Αν και δεν είναι λίγα τα παραδείγματα όπου σε εργατικούς αγώνες τα αφεντικά απειλούσαν τους εργαζόμενους είτε λεκτικά είτε με την παρουσία μπράβων και φασιστών, στην υπόθεση του «Σαλαντίν» και «Βοτανοπωλείου» είναι η πρώτη φορά που οι απειλές των αφεντικών για ποινικές διώξεις έγιναν πράξη και βρήκαν την πόρτα του δικαστηρίου. Με τον τρόπο αυτό μας επιχειρούν να καταστείλουν ένα από τα πιο ανταγωνιστικά κομμάτια της εργατικής τάξης και να μας περάσουν το μήνυμα ότι μας θέλουν εκμεταλλευόμενους/ες για όσα και για όσο.
Για αυτό τον λόγο αντιλαμβανόμαστε την κρισιμότητά αυτής της υπόθεσης καθώς μας δείχνει ότι όσο εμείς οργανωνόμαστε στη βάση μας και αδιαμεσολάβητα διεκδικούμε τα αυτονόητα, τόσο θα αυξάνεται η καταστολή και θα ενισχύεται το νομικό οπλοστάσιο τους κράτους.
Απέναντι, λοιπόν, σε αυτή την προσπάθεια ποινικοποίησης και συκοφάντησης τόσο των σωματείων βάσης όσο και της ίδιας της ταξικής πάλης, εμείς δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στο πλευρό των συναδέλφων μας που οργανώνονται διεκδικούν και διώκονται υπενθυμίζοντας έμπρακτα ότι:
Απέναντι στα αφεντικά η συναδελφική αλληλεγγύη
είναι ό,τι πιο πολύτιμο έχουμε.
Όλοι και όλες εμείς, στον κλάδο του επισιτισμού, βιώνουμε καθημερινά την ίδια εκμετάλλευση απ’ τα αφεντικά. Με τον φόβο της απόλυσης, αναγκαζόμαστε να υπομένουμε υπερωρίες και να δουλεύουμε απλήρωτοι για μήνες. Όταν διαμαρτυρόμαστε για τα εργασιακά μας δικαιώματα αντιμετωπίζουμε κυρώσεις, δυσμενή μεταχείριση και συχνά βρισκόμαστε και πάλι στην ανεργία.
Αναγνωρίζουμε όμως πως όταν οργανωνόμαστε όλοι μαζί στους χώρους δουλειάς μας, τότε έχουμε μεγαλύτερη πιθανότητα να νικήσουμε: όλοι μαζί μπορούμε να μιλήσουμε πιο εύκολα για τα δικαιώματά μας, να απεργήσουμε, να βάλουμε επιθετικά αιτήματα και να σταθούμε συλλογικά για τα συμφέροντα της τάξης μας μέσα στις αίθουσες δικαστηρίων. Γι’ αυτό και η αλληλεγγύη μας στους εργαζόμενους στο “Βοτανοπωλείο” και στο “Saladin” είναι δεδομένη.
*Το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών Εργαζομένων στον κλάδο του Επισιτισμού είναι σωματείο βάσης. Αυτό σημαίνει πως λειτουργεί με τακτικές γενικές συνελεύσεις, οι οποίες αναγνωρίζονται ως το μόνο όργανο λήψης αποφάσεων και στις οποίες συμμετέχουν όλοι ισότιμα και μακριά από τη λογική της ανάθεσης του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού, των αρχηγών και των ειδικών. Είναι ανοιχτό σε όλες/όλους τις/τους εργαζόμενες/ους του κλάδου, εκτός φυσικά από αφεντικά, υπεύθυνους, προϊστάμενους, φασίστες, σεξιστές, ομοφοβικούς και αυτούς που προσπαθούν να αντλήσουν ψήφους ή υπεραξία για το κομματικό τους μαγαζί.
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στον εκφοβισμό των αφεντικών,
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ σε όλους τους χώρους εργασίας,
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ μεταξύ των εργαζομένων.
Σωματείο Σερβιτόρων-Μαγείρων Θεσσαλονίκης
(και λοιπών εργαζομένων στον κλάδου του επισιτισμού)