ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΕΡΓΑΤΕΣ
Ο κόσμος της εργασίας τα τελευταία χρόνια βιώνει την ολομέτωπη επίθεση από πλευράς κράτους και κεφαλαίου. Μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, εξοντωτικά ωράρια και απλήρωτες υπερωρίες- δώρα- νυχτερινά είναι μερικά μόνο από τα «αυτονόητα» των αφεντικών. Ρατσιστικές και σεξιστικές συμπεριφορές έρχονται να συμπληρώσουν τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας που βιώνουμε όλοι και όλες μας στους χώρους της δουλειάς.
Επιπλέον, τα μέτρα ασφαλείας στη συντριπτική πλειοψηφία των μικρών ή μεγάλων επιχειρήσεων δεν τηρούνται, καθώς κοστίζουν, όπως φαίνεται, περισσότερο από τις ζωές μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στον κλάδο του επισιτισμού είναι ο «τεχνικός ασφαλείας». Σύμφωνα με τη νομοθεσία, σε μικρά μαγαζιά τη θέση αυτή μπορεί να έχει το ίδιο το αφεντικό, το οποίο υποτίθεται ότι είναι υποχρεωμένο να παίρνει τα κατάλληλα μέτρα ασφαλείας (π.χ. έλεγχος πριζών ή κουτί πρώτων βοηθειών ή ακόμη συντήρηση εξοπλισμού πακετάδων). Στις μεγάλες επιχειρήσεις από την άλλη παρατηρούμε μια πολύ συνειδητή αδιαφορία για τις συνθήκες εργασίας και τα μέτρα ασφαλείας. Χαρακτηριστικά σε μεγάλες εργολαβίες παρατηρείται στον προϋπολογισμό του έργου να συμπεριλαμβάνονται οι αποζημιώσεις των εργατικών ατυχημάτων πράγμα που σημαίνει ότι τους συμφέρει περισσότερο η αποζημίωση στην οικογένεια ενός νεκρού εργάτη από το να ληφθούν τα υποχρεωτικά μέτρα ασφαλείας.
Η αδιαφορία αυτή κοστίζει τις ζωές μας. Ενδεικτικά εργάτες και εργάτριες παθαίνουν ανακοπή καρδιάς ύστερα από 16ώρες δουλειάς, σκοτώνονται πάνω στο μηχανάκι στην προσπάθεια τους να πάνε γρήγορα την παραγγελία, πέφτουν από τις σκαλωσιές, καίγονται ζωντανοί σε εργοστάσια. Και αυτά τα «εργατικά ατυχήματα» στην πλειοψηφία τους δεν καταγγέλλονται πουθενά, αλλά αποσιωπούνται. Είτε με το φόβο της απόλυσης είτε με απειλές και εκβιασμούς οι συνθήκες γαλέρας στα κάτεργα της εργασίας συνεχίζονται κανονικά.
Στις 8 Μάη ξεσπά πυρκαγιά μετά από έκρηξη σε δεξαμενή των διυλιστηρίων Ασπροπύργου των ΕΛ.ΠΕ, κατά τη διάρκεια έργων συντήρησης της μονάδας, ιδιοκτησίας του γνωστού επιχειρηματία- τραπεζίτη- εφοπλιστή Λάτση. Ο απολογισμός της έκρηξης είναι 4 νεκροί εργάτες και 2 βαριά νοσηλευόμενοι. Οι εργάτες μιλούν για συναγερμούς που δεν χτύπησαν και για εξόδους ασφαλείας που δεν υπάρχουν, ενώ η διοίκηση εκφράζει τη συμπαράσταση στις οικογένειες των τραυματιών και ρητορεύει για την άμεση αντιμετώπιση του περιστατικού από τις δυνάμεις της εταιρείας. Ταυτόχρονα η μιντιακή προπαγάνδα συμπληρώνει τα λόγια της επιχείρησης, μιλώντας για «εργατικόατύχημα».
Γνωρίζουμε πολύ καλά πως όχι μόνο δεν ήταν εργατικό ατύχημα,αλλά ήταν το αποτέλεσμα της εντατικοποίησης, των εξαντλητικών ωραρίων, της μείωσης των μεροκαμάτων και της προσπάθειας με κάθε κόστος για αύξηση των κερδών και ενίσχυση του κεφαλαίου. Είναι ένα ακόμη εργοδοτικό έγκλημα που δεν πρέπει να μείνει αναπάντητο.Για όλους αυτούς τους λόγους, οργανωνόμαστε και αγωνιζόμαστεσε σωματεία βάσης και διεκδικούμε όλα όσα μας ανήκουν. Λειτουργούμε ισότιμα και αντιιεραρχικά και προτάσσουμε την αντίσταση και την αυτοοργάνωση. Στους εκφοβισμούς, τις παράλογες απαιτήσεις, τις απολύσεις, στη μαύρη εργασία, ακόμη στις δολοφονικές αμέλειες των αφεντικών απαντάμε ταξικά και με αλληλεγγύη μεταξύ τωνεκμεταλευομένων.
KAMIA ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΕΡΓΑΤΩΝ ΝΑ ΜΗΝ ΜΕΙΝΕΙΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ
Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων Θεσσαλονίκης(και λοιπών εργαζομένων στον κλάδο του επισιτισμού)