Οι εργαζόμενοι στο καφενείο “Καφεναί”, μετά από τελεσίγραφα της εργοδοσίας για μειώσεις ωραρίων,ημερομισθίων και επαπειλούμενες χειρότερες ατομικές συμβάσεις, οργανώθηκαν, συσπείρωσαν αλληλέγγυους εργάτες και πέτυχαν καινούριες, επωφελείς συμβάσεις. και καταβολή των οφειλόμενων. Αυτά υπογράφτηκαν μόνο για τους καταγγέλοντες και στο συγκεκριμένο κατάστημα μάλλον έπεται συνέχεια…
Ακολουθεί το κείμενο που γράψανε οι ίδιοι οι εργαζόμενοι
ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΚΑΦΕΝΕΙΟΥ ΚΑΦΕΝΑΙ
Μέχρι τώρα για τις εργασιακές σχέσεις στο χώρο του επισιτισμού-τουρισμού είδαμε και ακούσαμε πολλά… Ο κλάδος επισιτισμού τουρισμού είναι ένας από τους μεγαλύτερους της ελληνικής οικονομίας, με την περισσότερη εργαζόμενη νεολαία και τις πιο μαύρες εργασιακές συνθήκες. Στο συγκεκριμένο κλάδο η εργατική νομοθεσία καταπατάται συνεχώς. Οι προσλήψεις προσωπικού γίνονται καθυστερημένα, μπορεί και μετά από ένα χρόνο! Όποιοι καταφέρουν να περάσουν τα τεστ της εργοδοσίας και να αποκτήσουν την πρόσληψή τους, τα ένσημα τους δεν αντιστοιχούν με τις πραγματικές ώρες και τις ημέρες εργασίας αλλά ούτε και με την ιδιότητά τους (π.χ. βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα δεν προσκομίζονται σε αυτούς που τα δικαιούνται).
Στα πλαίσια αυτής της πραγματικότητας λειτουργούσε και μέχρι τώρα το καφενείο ‘ΚΑΦΕΝΑΙ’. Στο συγκεκριμένο κατάστημα δεν είχαν καταβληθεί ποτέ δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα, επιδόματα αδείας, άδειες, βραδινά, αργίες και αποζημιώσεις αυθαίρετων απολύσεων. Η εργοδοσία εκβιαστικά και παράνομα ανάγκαζε τους να υπογράφουν ότι έχουν παραχωρηθεί όλα τα παραπάνω. Επίσης ανάγκαζε όλους τους εργαζομένους να υπογράφουν ταυτόχρονα με την πρόσληψη τους έγγραφο οικειοθελούς αποχώρησης με ανοιχτή ημερομηνία. Η ελαστικοποίηση των ωραρίων καθώς επίσης και η τρομοκρατία εν ώρα εργασίας αποτελούσαν την καθημερινή πραγματικότητα των εργαζομένων. Κατά τη διάρκεια του Ιουλίου σε συναντήσεις με την εργοδοσία ανακοινώθηκαν μείωση ωραρίων, μείωση και καθυστέρηση μισθών καθώς και υπογραφή νέων συμβάσεων με χαμηλότερα ημερομίσθια.
Μετά από όλα αυτά η απάντηση των εργαζομένων δεν θα μπορούσε να είναι άλλη παρά η άμεση αγωνιστική κινητοποίηση για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας. Το πρώτο μας βήμα ήταν να προσφύγουμε στην επιθεώρηση εργασίας καταγγέλλοντας όλα τα παραπάνω. Η απάντηση της εργοδοσίας απέναντι στα αιτήματα μας ήταν ιδιαίτερη επιθετική με προσπάθεια διάσπασης των εργαζομένων, απειλή για απολύσεις, άρνηση καταβολής των δεδουλευμένων και τρομοκράτηση για κλείσιμο ενός φανερά κερδοφόρου καταστήματος. Οι θέσεις εργασίας των καταγγελλόντων τέθηκαν σε αμφιβολία. Μετά από πιέσεις των εργαζομένων προς τον εργοδότη επιτεύχθηκε η καταστροφή του παράνομου εκβιαστικού εγγράφου οικειοθελούς αποχώρησης.
Προχωρήσαμε σε κάλεσμα παράστασης διαμαρτυρίας έξω από το κατάστημα η οποία πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 30/6/2010 με ιδιαίτερη μαζικότητα. Η εργοδοσία μετά από πολύωρες διαπραγματεύσεις και υπό την πίεση της παράστασης διαμαρτυρίας δεσμεύτηκε να υλοποιήσει τα αιτήματα μας. Μέσα στις επόμενες μέρες υπογράφτηκαν ιδιωτικά συμφωνητικά αποπληρωμής των δεδουλευμένων μας (δώρα, επιδόματα, άδειες κτλ) με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα σε τρείς δόσεις. Παράλληλα με τις διαπραγματεύσεις για την αποπληρωμή των δεδουλευμένων, διεκδικήσαμε και καινούριες συμβάσεις εργασίας. Τις συμβάσεις αυτές τις συντάξαμε εμείς οι ίδιοι σύμφωνα με τις δικές μας ανάγκες και τα δικαιώματα μας όπως αυτά ορίζονται από την εργατική νομοθεσία (νόμιμα ημερομίσθια, πλήρη ένσημα, διασφάλιση οχταώρου, προσαυξήσεις βραδινών/Κυριακών/αργιών, καταβολή επιδομάτων κτλ).
Δυστυχώς η εκμετάλλευση συνεχίζεται και η εργατική νομοθεσία ακόμα καταπατείται στο συγκεκριμένο κατάστημα…Οι νέες συμβάσεις εργασίας υπογράφτηκαν μόνο από τους καταγγέλλοντες ενώ η εργοδοσία είχε δηλώσει ρητά πως από εδώ και πέρα “θα αλλάξουν τα πράγματα στο μαγαζί” και όλοι οι εργαζόμενοι του καταστήματος θα δουλεύουν με το ίδιο νόμιμο καθεστώς…
Η τρομοκρατία όμως δεν σταματάει εδώ…Όπως μας το έχει αποδείξει η ιστορία σε πολλούς τέτοιους αγώνες κάποιοι άνθρωποι χαρακτηρίζονται “μαύρα πρόβατα”, οι οποίοι δεν είναι άλλοι από τους ανθρώπους που είχαν το θάρρος να βγουν μπροστά, να φανούν και να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους. Έτσι και στο ‘‘ΚΑΦΕΝΑΙ’’ οι άνθρωποι αυτοί που αγωνίστηκαν για τη βελτίωση των εργασιακών τους συνθηκών, δέχονται την ψυχολογική πίεση της εργοδοσίας (με προσωπικές επιθέσεις – ακόμα και με την τηλεφωνική ενόχληση συγγενικών τους προσώπων!) με σκοπό την απομάκρυνση τους από το κατάστημα. Η εργοδοσία προσπαθεί να επιβάλλει τη σιωπή στις φωνές που δεν συμβιβάζονται με τα συμφέροντα της.
Η τακτική αυτή δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα! Σε κάθε προσπάθεια της εργοδοσίας να επιβάλλει τη σιωπή στις φωνές που δεν συμβιβάζονται με τα συμφέροντα της εμείς θα αντιστεκόμαστε. Η εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας δεν επαφίεται στη «καλή διάθεση» του κάθε εργοδότη – αποτελεί κεκτημένο και αναμφισβήτητο δικαίωμα των εργαζομένων. Τα δικαιώματα μας δεν μας τα χαρίζουνε, μας ανήκουν. Απέναντι σε κάθε προσπάθεια καταπάτησης τους η μόνη απάντηση είναι ο συλλογικός αγώνας. Είναι στο χέρι όλων μας να αποδεικνύουμε καθημερινά πως η εργοδοτική τρομοκρατία δεν θα περάσει!
Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους όσους στήριξαν και στάθηκαν αλληλέγγυοι στον αγώνα αυτό και συνεχίζουν να τον κάνουν μέχρι και σήμερα. Θα συνεχίσουμε και εμείς να συμμετέχουμε ενεργητικά και αποφασιστικά στους αγώνες των εργαζομένων απέναντι σε κάθε εργοδοτική αυθαιρεσία σε όλο το κλάδο του επισιτισμού. Έναν τέτοιο αγώνα δίνουν εδώ και πέντε μήνες οι συνάδερφοι μας στο ρεστοράν banquet για να εφαρμοστεί η εργατική νομοθεσία, να καταβληθούν τα δεδουλευμένα, να επανέλθουν στην εργασία τους και να μην περάσουν τα ασφαλιστικά μέτρα που προσπαθεί να επιβάλλει η εργοδοσία. Σε μια προσπάθεια η εργοδοσία να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους, ξεκίνησε μια βιομηχανία μηνύσεων με ψευδείς κατηγορίες ενάντια σε εργαζόμενους του εστιατορίου Banquet και σε εργαζόμενους που στέκονται αλληλέγγυοι στον δίκαιο αγώνα τους. Το πογκρόμ μηνύσεων με στημένα κατηγορητήρια και η εμπλοκή αστυνομίας και ασφάλειας με κυνηγητό, «επισκέψεις» στα σπίτια και δύο συλλήψεις εργαζόμενων συνδικαλιστών αποτελεί ξεκάθαρη πολιτική επιλογή ποινικοποίησης του αγώνα των συναδέρφων μας.
Ξεκάθαρη πρέπει να είναι και η δική μας η απάντηση με όπλο μας την αλληλεγγύη και τον συλλογικό αγώνα. Σε αυτήν ακριβώς τη συγκυρία κάθε αγώνας σε οποιοδήποτε χώρο εργασίας αποκτά αναβαθμισμένη σημασία, καθώς οι εργαζόμενοι έχουν να αναμετρηθούν όχι μόνο με την εκάστοτε εργοδοσία τους αλλά και με τη κυρίαρχη προπαγάνδα που θέλει τους αγώνες καταδικασμένους σε ήττα και τους ίδιους τους εργαζόμενους σε κατάσταση διαρκούς συμβιβασμού και υποταγής. Ο αγώνας αυτός θα μας δώσει τη δυνατότητα όχι μόνο να σταματήσουμε τον εκτροχιασμό των δικαιωμάτων και της ζωής μας, αλλά να ανατρέψουμε την κατάσταση, να αρχίσουμε να ξηλώνουμε όλο το πλέγμα της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, της καταπάτησης και των πιο στοιχειωδών δικαιωμάτων μας και της καθημερινής προσωπικής μας ταπείνωσης. Αυτοί που θέλουν να κάμψουν το φρόνημα των αγωνιστών θα μας βρουν μπροστά τους. Η νίκη των εργαζόμενων του “Banquet” θα’ ναι νίκη για όλη την εργατική τάξη.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
εργαζόμενοι του ΚΑΦΕΝΑΙ