Τετάρτη 5/6, 21:00
Παρασκευή 7/6, 21:00
Σάββατο 8/6, 21:00
«Ζωή και κότα» για τα αφεντικά
και για τους εργάτες ούτε τα βασικά
–Καλησπέρα, είμαι το παιδί που πήρε τηλέφωνο για την δουλειά στο μαγαζί.
-Ωραία λοιπόν, ξεκινάμε δοκιμαστικό από σήμερα.
-Εεεε…. για το χρηματικό;
-Κοίταξε να δεις, η δουλειά έχει ως εξής: 8ωρo (ίσως και παραπάνω, πάντα σχεδόν απλήρωτα), 3 ευρώ την ώρα (3.5 στην καλύτερη, κι αν τα “λες” με το αφεντικό), καλοντυμένος και ευγενικός, και όταν δεν έχει δουλειά καθαρίζεις τις τουαλέτες.
Κάπου εδώ παραλείπεται -παντελώς πλέον- η ερωταπάντηση για ένσημα. Κάποτε γίνονταν αυτή η κουβέντα (απλά μέναμε συνήθως στην κουβέντα) αλλά τώρα με αφορμή την κρίση, τα αφεντικά βρίσκουν πρόσφορο έδαφος να την αποσιωπούν, αφού “είναι δύσκολοι οι καιροί” και “το μαγαζί δεν βγαίνει”, παρόλο που παραδίδουμε τεράστια ταμεία. Ακόμα και όταν δεν είναι, φροντίζουν να εξισορροπούν τα πράματα για αυτούς, είτε απολύοντας προσωπικό (βάζοντας μας να δουλεύουμε εντατικότερα και περισσότερες ώρες) είτε μειώνοντας τα μεροκάματα και το ωρομίσθιο, είτε κάνοντάς τα όλα μαζί.
Φυσικά, στην βαριά βιομηχανία του επισιτισμού το οβελιστήριο “Ζωή και Κότα” στη Ροτόντα δεν θα αποτελούσε εξαίρεση. Ανασφάλιστο προσωπικό, εντατικοποιημένη εργασία και φυσικά απλήρωτες υπερωρίες, αργίες, νυχτερινά, δώρα και επιδόματα. Γιατί έτσι δουλεύει η πιάτσα. Αυτό είναι, φυσικά, μέσα στο μυαλό όλων σχεδόν από εμάς που δουλεύουμε στο χώρο αυτό, αλλά προτού διεκδικήσουμε τα στοιχειώδη, καμιά φορά μας προλαβαίνουν τα ίδια τα γεγονότα. Έτσι και έγινε. Από τη μια το εργατικό ατύχημα του ενός συναδέλφου (που τον άφησε εκτός εργασίας 3 εβδομάδες, απλήρωτο φυσικά) από την άλλη η ανακοίνωση απόλυσης ενός δεύτερου, λόγω της διεκδίκησης του δώρου Χριστουγέννων, ξεχείλισαν το ποτήρι. Έτσι, 3 διανομείς μπαίνουν σε ένα κύκλο διεκδικήσεων όσων ορίζει ο νόμος (ασφάλιση, δώρα, επιδόματα κτλ) και αφού τα αφεντικά αναγκάζονται να ανακαλέσουν την απόλυση, οι εργαζόμενοι υπογράφουν συμβάσεις μετά από 13 μήνες μαύρης εργασίας.
Αυτό, βέβαια, δεν θα έμενε αναπάντητο από την μεριά των αφεντικών. Περαιτέρω εντατικοποίηση της εργασίας, πόλεμος νεύρων, κοινώς αυτό που λέμε «αγγαρείες». Παράλληλα, μειώθηκαν οι ώρες εργασίας, προσπαθώντας να τους εξωθήσουν να παραιτηθούν. Οι συνάδελφοι όχι μόνο δεν πτοήθηκαν άλλο με νέο κύκλο διεκδικήσεων και εντάσεων έλαβαν το δώρο του Πάσχα. Μετά από αυτό, στις 27/5 τα αφεντικά ανακοινώνουν στους διανομείς τις απολύσεις τους. Από τότε έχει ξεκινήσει ένας αγώνας με το σωματείο, την πρωτοβουλία αλληλεγγύης και άλλους/ες αλληλέγγυους/ες με συνεχείς παρεμβάσεις έξω από το εν λόγω κατάστημα. Από την πλευρά μας, σαν σωματείο στον επισιτισμό, στα πλαίσια των επιλογών μας να λειτουργούμε ισότιμα και πάνω στην κοινή βάση της εργασίας μας στηρίζουμε τον αγώνα των συναδέλφων. Η οργάνωση στους χώρους εργασίας μας και η διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας είναι υπόθεση όλων των -επισφαλών και όχι μόνο- εργαζόμενων στον κλάδο αυτό. Ενάντια στις εργοδοτικές αυθαιρεσίες και στην υποτίμηση της εργασίας μας.
Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων Θεσσαλονίκης