ΤΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΔΕ ΛΥΝΕΤΑΙ ΜΕ ΝΟΜΟΥΣ…
3 Δεκέμβρη 2015, άλλη μια μέρα γενικής απεργίας, ανακηρυγμένη από τους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ. Τι σημαίνει, όμως, για μας, σαν εργαζόμενους/εργαζόμενες, μια γενική απεργία και μάλιστα στην ισχύουσα πολιτική συγκυρία, όπου τα όποια εργασιακά κεκτημένα πάνε περίπατο;
Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, βιώνουμε μια εποχή αριστερής διαχείρισης κράτους και κεφαλαίου, που σε αγαστή συνεργασία με τα αφεντικά, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, έχουν βαλθεί να υποτιμήσουν ακόμη περισσότερο την εργατική μας δύναμη. Με το 3ο μνημόνιο και την ψήφιση των προαπαιτούμενων, ρίχνουν τους (κατώτατους) μισθούς, καταργούν/μειώνουν επιδόματα και διευρύνουν όλο και περισσότερο τα όρια συνταξιοδότησης όπου δεν τα καταλύουν. Εκτός, βέβαια, από την καταστρατήγηση του ασφαλιστικού συστήματος, την απελευθέρωση των απολύσεων και την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, έχουμε να αντιμετωπίσουμε την απειλή των εξώσεων, τις αυξήσεις στα εισιτήρια των Μ.Μ.Μ, καθώς και την επανεμφάνιση του 5ευρου στα νοσοκομεία ή/και την οικονομική κάλυψη των αναλώσιμων σε αυτά. Εννοείται ότι τα δεδομένα είναι ακόμα χειρότερα για το πιο υποτιμημένο κομμάτι της εργατικής τάξης, τους παρανομοποιημένους-ες μετανάστες/στριες εργάτες/τριες –αν και εφόσον γλιτώσουν από τις δολοφονίες στα σύνορα, τους πνιγμούς στο Αιγαίο και τον εγκλεισμό στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Τα παραπάνω έρχονται να συμπληρώσουν το πάζλ εκμετάλλευσης που ζούμε όλα αυτά τα χρόνια και στον επισιτιστικό-τουριστικό κλάδο. Η ανασφάλιστη και ημι-ανασφάλιστη εργασία καλπάζει, παρά τις εξαγγελίες για την πάταξή της, τα ωράρια μας ελαστικοποιούνται όλο και περισσότερο και η δουλειά εντατικοποιείται ¨για το καλό και τη βιωσιμότητα της επιχείρησης¨, ειδικά τις Κυριακές που είναι ανοιχτή η αγορά. Φυσικά αξίζει να αναφέρουμε ότι τα μέτρα ασφαλείας είναι ανύπαρκτα, με αποτέλεσμα τα όλο και αυξανόμενα «εργατικά ατυχήματα», που δεν είναι παρά εργοδοτικές δολοφονίες. Πρόσφατα παραδείγματα αποτελούν ο θάνατος εν ώρα εργασίας ενός διανομέα στο ταχυφαγείο “Τhe Big Bad Wolf” στην Αθήνα, μετά από αυτοκινητιστικό δυστύχημα, και μιας καμαριέρας στο ξενοδοχείο “Luis Zante Hotel”στη Ζάκυνθο, λόγω εξάντλησης από την υπερβολική δουλειά χωρίς ρεπό. Όλα αυτά υπό τις απειλές των αφεντικών, που φτάνουν μέχρι και να καλούν μπράβους και να ξυλοκοπούν εργαζόμενους, προκειμένου να μας πειθαρχήσουν.
Στην επίθεση που δεχόμαστε από μικρά και μεγάλα αφεντικά, μπορούμε να απαντήσουμε μόνο με ταξική αλληλεγγύη. Μόνο όταν συνειδητοποιήσουμε ότι η δύναμή μας δεν μπορεί παρά να είναι συλλογική, ξεπερνώντας διαχωρισμούς με βάση το πόστο, το φύλο και την καταγωγή. Οι αγώνες που έχουνε δοθεί στον επισιτισμό και αλλού, δείχνουν ότι, μπροστά στην οργάνωση των από τα κάτω, τα αφεντικά παύουν να είναι ή να φαντάζουν ανίκητα και οι εργαζόμενοι ανακτούν το χαμένο έδαφος και αντιλαμβάνονται τη σημαντικότητα της θέσης τους στο καπιταλιστικό σύστημα.
Η ημέρα της απεργίας αποτελεί για εμάς μια ευκαιρία να βρεθούμε στον δρόμο μαζί με τους συναδέλφους μας, να μοιραστούμε βιώματα και εμπειρίες και να οργανώσουμε καλύτερα την αντίστασή μας ενάντια στη λεηλασία των ζωών μας. Επιθυμούμε να ξαναδώσουμε στην απεργία το πραγματικό νόημά της, δηλαδή το μπλοκάρισμα της παραγωγικής διαδικασίας. Στεκόμαστε απέναντι στον γραφειοκρατικό συνδικαλισμό (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΠΑΜΕ), θεωρώντας ότι οι εργατικοί αγώνες και οι διεκδικήσεις των εργαζομένων είναι έργο των ίδιων και όχι των δήθεν εκπροσώπων τους, οι οποίοι τις περισσότερες φορές απλά συμβάλουν στην αφομοίωση και εκτόνωση αυτών των αγώνων.
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, έχουμε επιλέξει να συμμετέχουμε στο Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων στον κλάδο του επισιτισμού. Το σωματείο αυτό είναι σωματείο βάσης. Αυτό σημαίνει πως λειτουργεί με τακτικές γενικές συνελεύσεις, οι οποίες αναγνωρίζονται ως το μόνο όργανο λήψης αποφάσεων και στις οποίες συμμετέχουν όλοι ισότιμα και μακριά από τη λογική της ανάθεσης. Είναι ανοιχτό σε όλους τους εργαζόμενους του κλάδου, εκτός φυσικά από αφεντικά, προϊστάμενους, φασίστες και αυτούς που προσπαθούν να αντλήσουν ψήφους ή υπεραξία για το κομματικό τους μαγαζί.
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στον εκφοβισμό των αφεντικών,
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ σε όλους τους χώρους εργασίας,
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ μεταξύ των εργαζομένων.
…Ή ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΑ ΚΑΤΕΡΓΑ Ή ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ.
Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων Θεσσαλονίκης
(και λοιπών εργαζομένων στον κλάδου του επισιτισμού)
Eπικοινωνία με το σωματείο:
τηλέφωνο: 6955569865
e-mail: swmateioservitorwn@yahoo.gr
https://ssmthess.espivblogs.net