κειμενο συντονιστικου αγώνα για την υγεια
κειμενο παρέμβασης συνεδριο 25.2.2016
Sans papiers, με λίγα papiers, με πολύ «χαρτί»…
Το κριτήριο για την ποιότητα της περίθαλψης που δικαιούσαι καθορίζεται πιο πολύ από ποτέ από το πόσα χαρτιά έχεις, με κυριότερο και βαρύτερο όλων το… ευρώ!
Με πολύ «χαρτί»…
Δεν έχουμε αυταπάτες για το παρελθόν και για το ότι πάντα έτσι ήταν. Το μόνο που έχουμε να πούμε είναι ότι στην Ελλάδα της «ανθρωπιστικής κρίσης» και της υγειονομικής κατάρρευσης, μιλάμε για Ιατρικό τουρισμό, για υψηλής ποιότητας δηλαδή ιατρικές υπηρεσίες, ικανές να προσελκύσουν ασθενείς ακόμα και από άλλες χώρες… Τους έχοντες εννοείται!
Με λίγα χαρτιά
Εννοούμε αυτούς/ες που πάνε με την ασφάλειά τους να εξυπηρετηθούν στο ΕΣΥ – ΠΕΔΥ ή και στις συμβεβλημένους/ες Γιατρούς του ΕΟΠΥΥ. Πολύωρες αναμονές, υψηλή συμμετοχή σε φάρμακα, εξετάσεις και νοσηλείες, πολύ υψηλές ασφαλιστικές εισφορές για τους εργαζόμενους/ες. Όλα αυτά σε ένα σύστημα που παρέχει όλο και χαμηλότερης ποιότητας υπηρεσίες, με διαρκώς υποβαθμιζόμενες υποδομές και εξοπλισμό, υποστελεχωμένο με εργαζόμενες/ους κακοπληρωμένες/ους και ξεζουμισμένες/ους… Εννοείται ότι συνεχίζουν να παρέχονται και υπηρεσίες υψηλής ποιότητας, όμως για αυτές χρειάζονται και πάλι τα γνωστά «χαρτιά» τυλιγμένα σε… φακελάκι.
Με ακόμα πιο λίγα χαρτιά
Υπάρχουν και αυτοί/ές με τα ακόμα πιο λίγα χαρτιά. Μιλάμε για αυτές/ούς που έχουν ΑΜΚΑ αλλά δεν έχουν ασφάλεια. Τα τελευταία χρόνια πέρασαν από χίλια κύματα: αρχικά δεν δικαιούνταν περίθαλψη, στη συνέχεια (μετά από έντονη κοινωνική πίεση και αγώνες) απέκτησαν πρόσβαση στα φάρμακα τις εξετάσεις και τη Νοσοκομειακή περίθαλψη, τους τελευταίους μήνες όμως (λήξη του προγράμματος voucher υγείας) δεν δικαιούνται ούτε εργαστηριακό έλεγχο! Ούτως ή άλλως η πρόσβασή τους σε όλες αυτές τις υπηρεσίες γινόταν μέσα από ένα πολυδαίδαλο γραφειοκρατικό σύστημα που οδήγησε στο να μη χρησιμοποιηθεί σχεδόν καθόλου και από κανέναν και καμιά.
Με εντελώς λίγα χαρτιά
Αυτοί/ες με τα ακόμα λιγότερα χαρτιά είναι αυτές/οί που δεν έχουν ούτε ασφάλεια ούτε ΑΜΚΑ αλλά πιθανώς και να δικαιούνται κάποιου είδους δωρεάν περίθαλψη. Μιλάμε κυρίως για μετανάστες/ριες (αιτούντες άσυλο κα), που δικαιούνται δωρεάν περίθαλψη οι οποίοι/ες όμως, εξαιτίας του θολού νομικού τοπίου, αποθαρρύνονται από το να πλησιάσουν το σύστημα περίθαλψης ενώ, ακόμα και όταν το τολμούν, βρίσκονται αντιμέτωπες/οι με τις αυθαίρετες απαγορεύσεις του κάθε Διοικητή ή ακόμα και κάθε υπάλληλου!
Sans papiers
Τέλος οι χωρίς καθόλου χαρτιά ή καλύτερα οι… χωρίς μοίρα. Πρόκειται ως επί το πλείστον για μετανάστριες/ες, κυρίως από χώρες για τις οποίες προβλέπεται η επαναπροώθηση/απέλαση. Πολύ συχνά πρόκειται για μετανάστριες/ες που ήρθαν σε δεύτερη φάση, με μη σύννομο τρόπο, για να ενωθούν με τις οικογένειές τους που βρίσκονται εδώ. Από την «Υγειονομική Βόμβα» του Λοβέρδου μέχρι σήμερα, οι άνθρωποι αυτοί όχι μόνο δεν έχουν δωρεάν πρόσβαση στο σύστημα περίθαλψης αλλά φοβούνται και να το πλησιάσουν, υπό τη διαρκή απειλή της καταγγελίας και απέλασης ή φυλάκισης!
κοινοί αγώνες
Οι πόλεμοι που μαίνονται στις χώρες της Μέσης Ανατολής και της Ασίας και έχουν προκαλέσει μαζικές δολοφονίες αμάχων, τον μαζικό ξεριζωμό και μετανάστευση εκατομμυρίων ανθρώπων από γειτονικές χώρες, απαιτούν κάτι παραπάνω από την οργή μας και την κατακραυγή μας. Χωρίς να χάνουμε από το βλέμμα μας τα αίτια αυτής της καταστροφής, χωρίς να αγνοούμε τον ρόλο κάθε φύσης στρατιωτικής δύναμης (τόσο των υπερεθνικών σχηματισμών όσο και των μικρών κρατών αλλά και των πάσης φύσης παραστρατιωτικών και θρησκευτικών οργανώσεων), χωρίς να παραπλανιόμαστε από τη δράση των ΜΚΟ (τον ανθρωπιστικό πυλώνα της κυριαρχίας), χωρίς να αγνοούμε τίποτα από τα παραπάνω, εν μέσω των δακρύβρεκτων εκφράσεων υποκρισίας (έχουν το θράσος να τη λένε αλληλεγγύη) και εθνικιστικών/ρατσιστικών επιθέσεων, πιστεύουμε ότι ήρθε η ώρα να επανενώσουμε τις δυνάμεις μας με αυτούς τους ανθρώπους στον κοινό αγώνα ενάντια στην κυριαρχία και την εκμετάλλευση. Ειδικότερα, όσον αφορά τις ανάγκες τους για περίθαλψη, ή/και πρόληψη μιας σειράς παθήσεων, έρχονται κατά τη γνώμη μας να συναντήσουν τις αντίστοιχες εξίσου μεγάλες ανάγκες του ντόπιου πληθυσμού που είναι εξαθλιωμένος από την ίδια καπιταλιστική βαρβαρότητα. Οι θάνατοι από τον φράχτη του Έβρου, οι πνιγμοί στα ναυάγια του Αιγαίου, η περιπλάνηση από σύνορο σε σύνορο, οι συνθήκες εγκλεισμού σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, έρχονται να συναντήσουν τη βία των ΜΑΤ, την πείνα, την έλλειψη στέγης, την έλλειψη ασφάλειας, τα εργατικά ατυχήματα, την αύξηση της νοσηρότητας, τις αυξανόμενες αυτοκτονίες των ντόπιων. Η σχεδόν πλήρης έλλειψη ενός συστήματος περίθαλψης, το οποίο όπου και όταν λειτουργεί σου ζητάει… χαρτιά, αποτελεί ακόμα ένα κοινό πρόβλημα για όλους. Πιστεύουμε ότι πιο πολύ από ποτέ είναι αναγκαίος ένας αγώνας των εργαζόμενων στην περίθαλψη από κοινού με ντόπιους/ες και μετανάστριες/ες που έχουν ανάγκη την ύπαρξη ενός συστήματος περίθαλψης. Ενός συστήματος που δεν αρκεί να είναι ποιοτικό αλλά που θα πρέπει να εξασφαλίζει την ισότιμη, δωρεάν περίθαλψη για όλους και όλες, χωρίς χαρτιά, χωρίς ΑΜΚΑ, διαβατήριο, ταυτότητα, αίτηση ασύλου, ανεξάρτητα από χώρα προέλευσης…
συντονιστικό αγώνα για την ελεύθερη πρόσβαση στην περίθαλψη
Η ΣΚΛΑΒΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Το «παράλληλο πρόγραμμα» αποτελεί ακόμα ένα χτύπημα στους ανασφάλιστους ενώ η θεσμοθέτηση της εξόντωσης των χωρίς χαρτιά εμφανίζεται στη γλώσσα των κυρίαρχων σαν σωτηρία .
Η κατάσταση στην περίθαλψη κατά το τελευταίο έτος διακυβέρνησης των προηγούμενων αφεντών είναι λίγο ως πολύ γνωστή: Οι ανασφάλιστοι (που είχαν ΑΜΚΑ) είχαν δικαίωμα στη φαρμακευτική κάλυψη, στην επίσκεψη στα ιατρεία του ΕΟΠΥΥ, στη δωρεάν νοσηλεία (χωρίς δέσμευση από την εφορία), ενώ είχαν μέσω voucher πρόσβαση σε εργαστηριακό έλεγχο στα διαγνωστικά κέντρα χωρίς οικονομική συμμετοχή.
Όλα αυτά ως αποτέλεσμα των κινητοποιήσεων που είχαν σπάσει την πολιτική του αποκλεισμού που είχε επιχειρηθεί το πρώτο διάστημα, με τραγικές για όλους επιπτώσεις.
Αυτά που είχαν κερδηθεί για τους ανασφάλιστους έρχονται τα νέα αφεντικά να τα πετσοκόψουν κι άλλο: Το voucher υγείας καταργείται από τον Οκτώβρη του 2015. Από τότε οι ανασφάλιστοι δεν μπορούν να εκτελέσουν εργαστηριακό έλεγχο (εκτός και αν νοσηλεύονται). Στο «παράλληλο πρόγραμμα» αυτό έρχεται να το αντικαταστήσει η δυνατότητα να εκτελούν οι ανασφάλιστοι εξετάσεις στις δημόσιες δομές (τέως ΙΚΑ νυν ΠΕΔΥ καθώς και νοσοκομεία).
Αυτό άμεσα σημαίνει ότι οι δομές αυτές οι οποίες είναι πλήρως υποβαθμισμένες και παραμελημένες, με τεράστιες υποδομές στο έλεος της τύχης τους χωρίς προσωπικό και υλικά, θα ξεχαρβαλωθούν πλήρως καθώς είναι ήδη υπερφορτωμένες και ανίκανες να δεχτούν νέους ασθενείς. Το αποτέλεσμα αυτονόητο, οποίος δεν έχει να πληρώσει στον ιδιωτικό τομέα ή θα περιμένει για μήνες (αν είναι τυχερός και η κατάσταση της υγείας του το επιτρέπει) ή…
Όσο για τους μετανάστες, για τους χωρίς χαρτιά; Η πρακτική του κοινωνικού αποκλεισμού καλά κρατεί. Με την εξαίρεση κάποιων κατηγοριών (έγκυες, ανήλικοι, ανάπηροι…) όλοι οι χωρίς χαρτιά, το πιο αδύναμο και ευάλωτο κομμάτι του πληθυσμού, πετιέται έξω από την περίθαλψη όλων των βαθμίδων.
Και βέβαια ούτε κουβέντα για τα ιδιωτικά ιατρεία των πανεπιστημιακών και των στρατιωτικών, τα απογευματινά ιατρεία με αμοιβή στο ΕΣΥ που στερούν ακόμα και αυτούς τους λίγους πόρους από τους μη έχοντες, ούτε κουβέντα για τις δομές της στρατοχωροφυλακης ( στρατιωτικά νοσοκομεία κα).
Των νέων αφεντάδων το αυτί δεν ιδρώνει μπρος στη βαρβαρότητα αυτών των μέτρων, καθώς αισθάνονται προφυλαγμένοι, με τις συμμορίες ενστόλων, από την κοινωνική απόγνωση. Δε νοιάζονται ωστόσο ούτε για την ανάπτυξη επιδημιών που μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα ο αποκλεισμός από τη στοιχειώδη υγειονομική φροντίδα ευπαθών κομματιών του πληθυσμού. Θα το φορτώνουν στα θύματα του αποκλεισμού και θα ξεμπερδέψουν. Το πολύ πολύ να τους ξεφορτώνονται στα στρατόπεδα ή να τους προωθούν σε “ανθρωπιστικές δομές” ΜΚΟ και κοινωνικά ιατρεία για να ολοκληρώνουν τον κύκλο του κοινωνικού αποκλεισμού.
Προτού λοιπόν περάσει ένας χρόνος οι μάσκες έπεσαν. Το πρόσωπο της νέας εξουσίας είναι ίδιας και απαράλλακτης χυδαιότητας και βαρβαρότητας με αυτό των προηγούμενων.
Και αυτοί όπως και οι προηγούμενοι θα μας βρούνε μπροστά τους.
Συντονιστικό για την Ελεύθερη Πρόσβαση στην Περίθαλψη