ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ, ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
Η πανδημία covid-19 έφερε μεγάλες αλλαγές τόσο σε κοινωνικό όσο και σε οικονομικό/πολιτικό επίπεδο. Η λήψη υγειονομικών μέτρων παραμένει ανύπαρκτη ενώ το κράτος επιλέγει να χρησιμοποιεί εργαλειακά την πανδημία προς όφελος του κεφαλαίου φτωχοποιώντας τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα. Σπέρνει το φόβο για την κατάσταση που επικρατεί, περιστέλλει ελευθερίες και καταστέλλει φωνές που αντιστέκονται στην υποτίμηση των ζωών μας. Έτσι λοιπόν η κυβέρνηση βλέπει την πανδημία σαν μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για να περάσει νομοσχέδια σε μία νύχτα με διαδικασίες fast track.
Ήδη από το πρώτο lock down, πάρθηκαν αποφάσεις όπως η παύση λειτουργίας του συστήματος ΕΡΓΑΝΗ και του ΣΕΠΕ εν μέσω καραντίνας ή ακόμα νομιμοποιήθηκαν αυθαιρεσίες των αφεντικών (ελαστικά ωράρια και εκ περιτροπής εργασία, απλήρωτες υπερωρίες στην περίπτωση που εργαζόμενος/η πάρει άδεια λόγω covid-19). Με το εργασιακό νομοσχέδιο που κατατίθεται στη Βουλή στις 26/11 μικρά και μεγάλα αφεντικά θα τρίβουν τα χέρια τους καθώς χάνονται εργασιακά κεκτημένα, όπως αυτό του 8ωρου, δυσχεραίνεται η κήρυξη απεργίας, η διεκδίκηση δεδουλευμένων και συνεχίζεται το φακέλωμα συνδικαλιστών και εργαζομένων.
Η νομιμοποίηση του 10ώρου εργασίας/ήμερα είναι μία αλλαγή που άτυπα μπορεί εδώ και χρόνια να εφαρμόζεται σε διάφορους κλάδους (όπως τον δικό μας), αλλά σε θεσμικό επίπεδο γυρνάει τα εργασιακά κεκτημένα πάνω από έναν αιώνα πίσω. Οι ώρες αυτές θα αντισταθμίζονται με λιγότερες ώρες εργασίας σε άλλες μέρες ή περισσότερα ρεπό. Τα ελαστικά ωράρια θα αντικαταστήσουν το κεκτημένο των σταθερών ωρών στο μεροκάματο και θα γινόμαστε “λάστιχο” ανάλογα με το πως κινείται ο τζίρος και πως γεμίζει η τσέπη του κάθε αφεντικού. Η επιπλέον “πληρωμή” στην υπερωρία χάνεται μαζί με την καθολική κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας.
Εμπόδια μπαίνουν και στις διεκδικήσεις δεδουλευμένων και στις μικρές νίκες των εργαζομένων. Φαίνεται ότι αυτές οι νίκες ενόχλησαν αφεντικά που βρέθηκαν να πληρώνουν το κόστος των επιλογών τους. Η επίλυση εργατικών διαφορών δε θα ανατίθεται στα κατά τόπους σώματα επιθεωρήσεων εργασίας (ΣΕΠΕ), στο οποίο πολλοί/ες εργαζόμενοι/ες καταφεύγαμε για να καταγγείλουμε τις αυθαιρεσίες των εργοδοτών. Πλέον τίθεται σε ισχύ και παρεμβαίνει ο ΟΜΕΔ (Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας), ένα διαιτητικού τύπου δικαστήριο που θα παίρνει το ρόλο συμφιλίωσης σύμφωνα με τα θέλω των επιχειρήσεων. Σε αυτό το σημείο κάποιος εργαζόμενος/η που διεκδικεί δεδουλευμένα θα επιβαρύνεται με δικαστικά έξοδα, καθώς η παρουσία δικηγόρου κρίνεται απαραίτητη σε αυτό το επίπεδο. Ειδικά σε περιπτώσεις διεκδίκησης δεδουλευμένων που μεταφράζονται σε “μικρά ποσά” (φαινόμενο σύνηθες στον κλάδο μας), η όποια διαδικασία θα είναι αποτρεπτική.
Το εργασιακό νομοσχέδιο που κατατίθεται στις 26/11, προσπαθεί να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο επιλέγει η εργατική τάξη να συνδικαλιστεί και να οργανωθεί. Αυτό διαφαίνεται από την δημιουργία ηλεκτρονικού μητρώου, σύμφωνα με το οποίο οφείλει κάθε εργατικό σωματείο και μέλος να εγγραφεί, ειδάλλως χάνει τη θεσμική δυνατότητα διεκδίκησης δεδουλευμένων και κήρυξης απεργίας. Ακόμα προωθείται η ηλεκτρονική ψηφοφορία και η απαραίτητη πλειοψηφία 50%+1 των εγγεγραμμένων μελών για την κύρωση αποφάσεων. Προσπαθούνε με κάθε τρόπο να παρεμβαίνουν στις διαδικασίες αγώνα και να τις αποδυναμώσουν φακελώνοντας συνδικαλιστές και εργαζόμενους.
Σαν να μην έφταναν τα παραπάνω, οι απεργίες μας κυρήσσονται παράνομες όταν παρακωλύεται η λειτουργία της επιχείρησης και οι απεργοί διώκονται ποινικά. Η απεργία, το μπλοκάρισμα της παραγωγής και της κυκλοφορίας του κεφαλαίου, ήταν,είναι και θα είναι εργαλεία αγώνα απαραίτητα για τις νικηφόρες μέρες του εργατικού κινήματος. Οι απεργίες δεν γίνονται για να πάρουμε ρεπό, ούτε για να κάνουμε περίπατο στην πόλη είναι το μέσο που θα ακουστούν οι φωνές μας και θα ασκήσουμε πίεση και κόστος στα κέρδη τους, όταν αυτά κερδίζονται εις βάρος των εργαζομένων.
Η προσπάθεια της κυβέρνησης να ελέγξει το συνδικαλιστικό και εργατικό κίνημα δε μας εκπλήσσει. Δεν έχουμε καμία αμφιβολία για τις προθέσεις του κράτους να φακελώσει όλους όσους αγωνίζονται έξω και μακριά από τις λογικές της ανάθεσης και σε όσους διεξάγουν μαχητικούς αγώνες και δεν εκπροσωπούν τα συμφέροντα της αστικής τάξης (βλ. ΓΣΕΕ).
Δεν μας εκπλήσσει η εξοντωτική αύξηση των ωρών εργασίας, χωρίς καν την στοιχειώδη αποπληρωμής τους από την εργοδοσία, πόσο μάλλον η περιστολή των απεργιακών μέσων πάλης τα οποία αποτελούν εργαλεία για την νικηφόρα διεξαγωγή των αγώνων.
Η ξεκάθαρα ταξικά προσανατολισμένη πολιτική της κυβέρνησης διαφαίνεται σε κάθε τομή της κοινωνικής κίνησης, ξεκινώντας από τις ελλείψεις ΜΕΘ και υγειονομικού προσωπικού μέχρι της χουντικής προέλευσης διάταγμα για απαγόρευση συναθροίσεων άνω των 3 ατόμων, κατεβάζοντας στο δρόμο στρατιά αστυνομικών στις 17 Νοεμβρίου.
Ενάντια στο νέο εργασιακό πολυνομοσχέδιο – Να ακυρώσουμε την εφαρμογή του στην πράξη
Ενάντια στη θέσπιση του 10ώρου – Ενάντια στη διάλυση των ΣΕΠΕ
Κάτω τα χέρια από τις απεργίες, τα σωματεία και τους αγώνες μας
Άμεση ενίσχυση του ΕΣΥ. Κανένας αποκλεισμός από την δημόσια περίθαλψη
Οι αγώνες μας δεν υπακούν στις απαγορεύσεις τους ούτε ζητούν άδειες.
Αλληλεγγύη σε όσους/ες δέχτηκαν οικονομική και αστυνομική καταστολή στις 17 Νοέμβρη.
Να ακυρωθούν άμεσα τα διοικητικά πρόστιμα που επιβλήθηκαν.
Βάζοντας μπροστά την έμπρακτη αλληλεγγύη σε όλες και όλους που πλήττονται , τους συλλογικούς αγώνες που δίνουν ελπίδα απέναντι στον ζόφο που οραματίζονται και τα ταξικά μας συμφέροντα -ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ.
Συγκέντρωση Πέμπτη 26/11
12:00 Άγαλμα Βενιζέλου
(Η αυριανή συγκέντρωση στο Άγαλμα Βενιζέλου ακυρώνεται.
Θα επανέλθουμε με νεότερη ανακοίνωση του σωματείου.)
*Για λόγους κοινωνικής αλληλεγγύης φοράμε μάσκα και τηρούμε τις αποστάσεις.
Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων στον κλάδο του επιστιτισμού Θεσσαλονίκης